Anton Pashku është një ndër figurat më të shquara të letërsisë bashkëkohore shqiptare, i lindur më 8 janar 1937. Si shkrimtar, ai hodhi themelet e prozës shqiptare në Kosovë, duke sjellë një qasje unike dhe novatore në letërsi.
Pikat kryesore për veprën dhe trashëgiminë e tij:
Shkrimtar pionier: Së bashku me Adem Demaçin dhe Ramadan Rexhepin, Anton Pashku krijoi bazat e prozës bashkëkohore shqiptare në Kosovë.
Stil unik: Ai shquhet për thyerjen e traditave letrare, observimet psikonarrative dhe rrëfimin nga perspektiva të shumëfishta.
Temat dhe teknikat letrare: Pashku trajtonte tema të vogla dhe intime, duke shpërfillur normat e zakonshme dhe duke përdorur forma të reja artistike.
Veprat letrare: Ai la pas një trashëgimi të pasur me tregime, drama dhe romane që mbeten një pasuri e madhe për letërsinë shqipe.
Trashëgimia: Vepra e tij është një burim frymëzimi dhe një pikë referimi për zhvillimin e mëtejshëm të letërsisë shqipe.
Anton Pashku ndërroi jetë më 31 tetor 1995, por ndikimi i tij vazhdon të ndihet fort në kulturën dhe letërsinë shqiptare.